Sommige franchisegevers raken teveel paaltjes
Sommige franchiseorganisaties met blinde groeiambities laten een spoor van vernieling achter. Vernieling van illusies, carrières en vele spaarcenten van goedwillende startende ondernemers. Wat is het geval?
U kent de theorie: Bij franchising stelt een franchisegever een bewezen succesvolle formule ter beschikking aan vaak nieuwe zelfstandige ondernemers. Doordat het een bewezen succes is mag de kandidaat rekenen op een slagingskans van minimaal 80 à 90%. Dat onderscheidt franchising juist positief ten opzichte van het zelfstandig ondernemerschap zonder formule!
Maar de praktijk is wel eens anders! Recent werd ik geconfronteerd met een hardgegroeide franchiseorganisatie die binnen vier à vijf jaar meer dan de helft van haar franchisenemers noodgedwongen heeft zien verdwijnen. Soms in harmonie maar veel vaker met grote schade achterlatend, bij leveranciers, bij banken en bij de franchisegever zelf. Spreek je met de franchisegever dan wordt consequent naar de franchisenemers gewezen. En natuurlijk 'onderneemt deze laatste voor eigen rekening en risico'. Spreek je de ex-franchisenemers dan hoor je een heel ander verhaal. De waarheid is vaak complex. En meestal trekt de franchisegever juridisch aan het langste eind.
Echter er is meer dan het juridisch gelijk! We mogen niet vergeten dat het persoonlijk leed dat achter een mislukt ondernemerschap schuil gaat franchisegevers ook moreel verplicht om zorgvuldig te zijn! Onder meer door eerst te bewijzen dat een of meerdere pilotvestigingen écht succesvol zijn en daarna door een kritische selectie van ondernemers en een goede vestigingsplaatsanalyse te maken. Maar ook door extra ondersteuning tijdens de rit indien het toch even tegen zit.
Er zijn gelukkig veel goede franchisegevers in Nederland maar enkele zijn helaas niet gevoelig voor deze morele verantwoordelijkheid, verblind als ze zijn door hun ambitie om binnen 5 jaar te verkopen of om een beroemde Nederlander te worden!
Zien de franchisegevers die morele verplichting onvoldoende dan zullen ondersteunende adviseurs, accountants, advocaten en niet in de laatste plaats de banken hen in een vroegtijdig stadium hierop moeten wijzen. Desnoods door de samenwerking of de dienstverlening aan hen op te zeggen. Dat kan pijnlijk zijn maar het is nog altijd beter dan nog meer schade aan te richten en uiteindelijk toch negatieve publiciteit voor de formule en dus voor het fenomeen franchising te genereren.
Franchisegevers die roekeloos rijden op weg naar de maximale groei raken te veel paaltjes! Het is aan ons allen om goedwillende maar soms ook naïeve franchisenemers hiervoor te behoeden.